Passen wij nog wel bij elkaar?

Als iemand je de vraag stelt of je nog wel bij elkaar past, dan komt die wel binnen. Ook zakelijk. Zo’n vraag komt nooit uit de lucht vallen, vaak broedde men er al even op. Bij nader inzien komt zo’n vraag ook nooit als verrassing, maar wel op het moment dat de vraag aan je wordt gesteld.

Zo’n vraag volgt als zaken stroef lopen, of steeds stroever lopen in een relatie. Het is voor alle partijen goed om je af en toe die vraag te stellen. Zeker als het echt even iets minder gaat, de reden is vaak te achterhalen. De dialoog helpt je dan in de meeste gevallen om de kleine scheurtjes in de relatie te herstellen.

Privé schiet er dan door je hoofd ‘maar de kinderen, of zakelijk ‘maar mijn inkomen’… beren op de weg? Zeker als het antwoord is; nee, we passen niet meer bij elkaar. Soms modder je verder en vraag je je af of je wel of niet nog bij elkaar past. Mogelijk het begin van een stinkende wond. Maar als jij degene bent die het uitspreekt heeft de ander zeker tijd nodig om daaraan te wennen en op te reageren. Stel je je eigen reactie maar eens voor als jij degene bent die het te horen krijgt.

In veel zakelijke relaties verlopen samenwerkingen nogal eens stroef omdat mensen niet weten of ze nog bij elkaar passen of het wel weten, maar niet weten wat te doen. Deze vraagstukken kom ik vaak tegen bij organisaties met de vraag ‘kun je daar iets mee’.

Er zijn in deze vele wegen die naar Rome leiden. Dat je erover in gesprek moet staat buiten kijf. Om dat gesprek te voorzien van objectieve informatie zou je een tool kunnen gebruiken. De eerste tool die ik gebruikte om helder te krijgen of iemand nog aan de verwachtingen kon voldoen was die van Tomas International; de PPA-analyse. Door de leidinggevende een taakanalyse te laten invullen en de medewerker een PPA zag je snel waar de fit was en waar niet. Dit helpt de dialoog enorm.

Door de jaren heb ik naast de PPA meerdere tools mogen gebruiken die inzage gaven of er een fit was of niet. Kun je nog langer aan het verwachtingspatroon voldoen? Of is het redelijkerwijs te verwachten dat je aan dat verwachtingspatroon kunt voldoen? Als dat antwoord nee is, dan is het ook voor jezelf beter om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging; een functie elders.

Belangrijk is dat die functie elders dan wel past bij je kwaliteiten en interesses. Daarom is een assessment juist prettig. Komt daar niet uit wat men zoekt zul je nooit aan de verwachtingen kunnen voldoen. Komt eruit dat je ‘passend’ bent, dan is de kans op succes groot. Dus een assessment is wat dat betreft een zegen; het enige wat je daarvoor hoeft te doen is jezelf zijn.

Mochten zaken nu stroef lopen, drijf het niet op de spits, maar ga de dialoog aan en kijk of je nog bij elkaar past liefst met behulp van een inzicht biedende tool en een neutrale derde persoon. Als je leidinggevende er niet over begint, doe dat dan zelf. Gevoel is bijna nooit eenrichtingsverkeer. In de meeste gevallen zal zij of hij je dankbaar zijn en je actief helpen.